τέρβιο

Χημικό στοιχείο με σύμβολο Tb· ανήκει στην τρίτη ομάδα του περιοδικού συστήματος των στοιχείων, στην οικογένεια των λανθανιδίων, έχει ατομικό αριθμό 65, ατομικό βάρος 158,93 και ένα μόνο σταθερό ισότοπο. Το ανακάλυψε ο Μουσάντερ το 1843 και το παρασκεύασε σε καθαρή κατάσταση ο Ουρμπέν το 1905 με κλασματική κρυστάλλωση των βρωμιούχων του. Στη φύση περιέχεται στον γαδολινίτη και στον σαμαρσκίτη, μαζί με άλλα στοιχεία των σπάνιων γαιών. Είναι αργυρόχρωμο παραμαγνητικό μέταλλο, τήκεται στους 1.360°C, βράζει περίπου στους 3.000°C, έχει ειδικό βάρος 8,253· προσβάλλεται ταχύτατα από τον αέρα στις υψηλές θερμοκρασίες και βραδέως στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Η απομόνωσή του είναι αρκετά δύσκολη. Το μέταλλο λαμβάνεται με αναγωγή με άνυδρο φθοριούχο ασβέστιο και θερμική κατεργασία υπό κενό. Από το 1953, μικρές ποσότητες καθαρότατου τ. παρασκευάζονται με ιονανταλλαγή. Είναι γνωστές πολλές ενώσεις του. Τα άλατά του είναι όλα τρισθενή, λευκά ή αμυδρά ερυθρά, άχροα σε διαλύματα, εκτός από το οξείδιο Tb₄O₇ που είναι μελανόφαιο. Τα τρισθενή άλατα εμφανίζουν μια ενδεικτική απορρόφηση στην περιοχή του ιώδους στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα.

* * *

το, Ν

χημ. μεταλλικό χημικό στοιχείο μετάπτωσης που έχει σύμβολο Tb και ατομικό αριθμό 65 και ανήκει στη σειρά τών λανθανιδών τής ΙΙΙb ομάδας τού περιοδικού συστήματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. terbium (νεολατ. terbium < Ytterby, πόλη τής νοτιοδυτικής Σουηδίας].